De Certosa-begraafplaats Bologna, een van de belangrijkste monumentale complexen in Europa, werd in 1801 gesticht in het klooster van de Certosa di San Gerolamo di Casara, dat in 1797 werd opgeheven. Dit gebouw, buiten de stadsmuren en in een perifeer gebied, zoals vereist door de hermitische roeping van de orde, werd in 1334 gebouwd dankzij een legaat van de jurist Giovanni d'Andrea; in 1359 werd de kerk ingewijd, in de loop van de tijd verrijkt door de opdrachten van de kartuizers. Er waren veel waardevolle kunstwerken die het versierden, zoals bijvoorbeeld het veelluik van Antonio en Bartolomeo Vivarini, gewijd aan de zalige Nicolò Albergati, dat in de Napoleontische tijd werd overgebracht naar de Pinacoteca Nazionale van Bologna, samen met schilderijen van Guercino en Ludovico en Agostino Carracci. Grote altaarstukken van Bartolomeo Cesi, Giovanni Andrea en Elisabetta Sirani, Lorenzo Pasinelli, Domenico Maria Canuti, Giovanni Maria Galli Bibiena en de Napolitaanse nunzio Rossi blijven op hun oorspronkelijke locatie. Het koor ingelegd door Biagio de' Marchi (1538) is waardevol. In het eerste decennium van de 1768e eeuw ontwierp Tommaso Martelli de belangrijkste klokkentoren, terwijl Gian Giacomo Dotti in 1792 de monumentale ingang van het klooster ontwierp, sinds XNUMX het belangrijkste huis van de hele Orde. In 1869 wekte de ontdekking, op dezelfde plek, van een zeer belangrijke Etruskische begraafplaats, geïdentificeerd door Antonio Zannoni, een sterke indruk: 417 waren de graven waaruit de materialen afkomstig zijn, gegroepeerd in de Etruskische afdeling van het Burgerlijk Archeologisch Museum van Bologna. , een referentiepunt voor de studie van een chronologische periode genaamd: "Certosa-fase". De eerste fase van herstel van het kloostergebouw dat als begraafplaats werd gebruikt volgens de concepten van het hygiënisme van de Verlichting wordt gedemonstreerd door een reeks tekeningen van de architect Angelo Venturoli, die samen met Luigi Marchesini het hergebruik van reeds bestaande ruimtes ontwierp. In 1802 ontwierp Ercole Gasparini de monumentale ingang van waaruit de rechte laan die naar de Suffragio-kapel leidt, aftakt (1811), en promootte hij de bouw van een portiek die verbonden was met die van San Luca. Het gebruik van de ruimtes voor grafdoeleinden ging van het Derde Klooster naar het entreeklooster en naar de kamers van de Pietà en de Graven. Onder de meest schilderachtige plekken van deze plaats, gedefinieerd als een "begraafplaats die een museum kan worden genoemd" door Aleksandr Toergenjev en bezocht door Byron en Leopardi, herinneren we ons in het bijzonder de Loggia delle Tombe (1833), herwerkt door Coriolano Monti, en de Aula Gemina, in het centrum gedomineerd door het monument voor de agronoom Giovanni Francesco Contri (Salvino Salvini, 1873). In feite waren de graven die de Bolognese aristocratie opdracht had gegeven aan de belangrijkste beeldhouwers van die tijd al in het eerste kwart van de 1823e eeuw gebouwd: de waardevolle monumenten Acquisti (Luigi Acquisti, 1827), Angelelli (Lorenzo Bartolini, 1864) , Murat Pepoli (Vincenzo Vela, 1878), Baruzzi (Cincinnato Baruzzi, 1891), Bisteghi (Enrico Barberi, XNUMX). Er waren veel graven versierd met fresco's van prestigieuze schilders zoals Pietro Fancelli, Flaminio Minozzi, Filippo Pedrini, Antonio Basoli en Pelagio Palagi. Massieve fresco's van de Maagd uit andere religieuze gebouwen werden overgebracht naar het klooster "Madonne". Onder de monumenten uit het begin van de twintigste eeuw, in het centrum van klooster VI, herinneren we ons het monument voor de gevallenen van de Eerste Wereldoorlog. (Ercole Drei). Aan de begraafplaats zijn de ruimtes voor niet-katholieken (1822), de joodse begraafplaats (1869), het crematoriumaltaar en het asgraf (1888) verbonden. Tot de beroemde graven behoren die van Carlo Broschi, bekend als Farinelli, Isabella Colbrtan, echtgenote van Rossigni, Gioacchino Napoleone Pepoli, Giuseppe Grabinski, Giosuè Carducci, Marco Minghetti, Enrico Panzacchi, Riccardo Bacchelli, Ottorino Respighi, Giorgio Moranti, Giovanni Cappellini en andere beroemde graven. mensen. In 2008 werd het Pantheon van de Certosa, een ruimte bedoeld voor seculiere rituelen, verrijkt en vernieuwd met de installatie "Wachtkamer" van de kunstenaar Flavio Favelli, die de reeds bestaande ruimte niet veranderde, maar deze door middel van enkele zorgvuldige maatregelen opnieuw ontwierp. De nieuwe zwart-witmarmeren vloer rust op houten panelen om het origineel niet te beschadigen; de muren zijn versierd met gordijnen die de ivoorkleurige kolommen echter onbedekt laten; voor de ingang hangt een grote spiegel en de kamer wordt verlicht door 25 kristallen kroonluchters.
Informatie over het monumentale Certosa
Via della Certosa, 18,
40121 Bologna (Bologna)
051 204 640,051 615 086 8
Nuovimusei@comune.bologna.it
bron: MIBACT